Paasgedichten lezen

Pasen is de dag, waarop iedereen toch even blijft stilstaan.
Misschien gelooft hij niet, maar toch,
Wij allemaal hebben dat eeuwen geleden al gedaan:
Even nagedacht over het waarom.
Waarom was de kruisiging nodig om iets te weerleggen,
Niemand kent het antwoord, niemand kan het uitleggen.
Het verhaal van de feiten werd ons jaar na jaar doorverteld,
Er werd door iedereen apart een oordeel geveld.
Maar wie was Hij eigenlijk, die gewone man,
Waarvan men zijn leven ontnam?
Hij blijft in onze herinneringen als een martelaar,
Die iedereen graag zag, zelfs een bedelaar.
Hij heeft zoveel gedaan voor zijn medemens,
Alleen wilde hij vrede en begrip, dat was zijn ultieme wens.
Zonder een offer van zichzelf voor onze zonden,
Hadden we misschien in onze harten nog diepere wonden.
Hij wist, dat Hij zo een voorbeeld kon stellen,
En geloof mij, hij moest zichzelf eerst kwellen.
Dat heeft vruchten afgeworpen, want tot de dag van vandaag,
Bezinnen we ons en stellen vele dingen in vraag.
Hij bracht het licht in de duisternis,
Hij heelde de wonden na een gemis.
Hij houdt nu nog altijd uw hand vast in moeilijke tijden,
Hij wil hebben dat we niet meer zoveel lijden.
Moesten we meer geloven in Hem en begrijpen,
Dan alleen kan het geloof weer rijpen.
De kerk staat nog altijd centraal voor dit feest,
Maar ik had liever, dat het anders was geweest.
Dat iedereen in zijn eigen hart zou willen kijken,
Om zo zijn denkwijze hierover te verrijken.

Dit gedicht is ingezonden door Claire

Printbare versie

Volgende gedicht: Pasen
Vorige gedicht: Pasen